Depresję sezonowa wywołuje zmiana pór roku. Najczęściej pojawia się w okresie jesienno-zimowym. Możemy wtedy często słyszeć, że ktoś z naszego otoczenia ma tzw „jesienną chandrę”. Nie jest to nic nadzwyczajnego. Badania pokazują, że cierpi na nią ponad 40% populacji. Mówimy tutaj oczywiście o osobach dorosłych. Jej główne objawy to wzrost potrzeby snu, spadek energii i melancholijny nastrój.
W podstawowym rozumieniu jest wywoływana przez czynniki zewnętrzne, prowadzące do braku równowagi hormonalnej. Może jednak być czerwoną flagą, wskazująca na poważniejsze problemy jak: depresja endogenna, psychoza i lęk.
Czym jest depresja sezonowa
Jest związana ze zmianami meteorologicznymi. Kiedy po słonecznym lecie, dni robią się coraz krótsze i pozbawione światła, odbija się to na naszym organizmie, który musi się stopniowo przyzwyczaić do nowych warunków. Dodatkowo częste infekcje związane z ochłodzeniem, osłaniają organizm, wpływając również na układ nerwowy.
Brak światła słonecznego zaburza zegar biologiczny i w znacznym stopniu przyczynia się do powstawania depresji. Jego niedobór wpływa na podwzgórze w mózgu, odpowiadające za nastrój. Konsekwencją niedoboru światła jest również wzrost ilości wydzielanej melatoniny wywołującej letarg spowolnienie i spadek energii. Jednocześnie zmniejsza się ilość wydzielanej serotoniny oraz dopaminy odpowiedzialnych za dobry nastrój i aktywność organizmu.
Nie każdy będzie podatny na depresję sezonową, jednak mało który organizm, nie zareaguje negatywnie na zmiany związane z przechodzeniem lata w jesień i następnie zimę. Głownie są na nią narażone osoby z genetycznym uwarunkowaniem do zapadania na depresję.
Choroba objawia się głownie: zmęczeniem, zwiększonym zapotrzebowaniem na sen, smutkiem, drażliwością, nadwrażliwością, wzrostem lub spadkiem apetytu, złością i innymi czynnikami.
ObajwGłównymi objawami tego typu depresji są: zmęczenie, osłabienie, uczucie ciężkości nóg lub ramion, smutek, drażliwość, nadwrażliwość, złość, zwiększona potrzeba snu, wzmożenie lub utrata (i osłabienie) apetytu wraz ze wzrostem lub spadkiem masy ciała oraz inne objawy fizyczne lub psychiczne.